Η συσκευασία όπως την γνωρίζουμε σήμερα είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς διαδικασίας ανάπτυξης. Οι πρωτόγονοι άνθρωποι συνήθως κατανάλωναν τρόφιμα όταν τα έβρισκαν. Ήταν αυτάρκεις, οπότε υπήρχε μικρή ανάγκη για συσκευασία τροφίμων. Τα πρώτα σκάφη και δοχεία προμηθεύτηκαν από τη φύση με τη

Τα ξύλινα βαρέλια έγιναν δημοφιλή τον Μεσαίωνα επειδή μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αποθήκευση διαφόρων ειδών τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων υγρών όπως μπύρα ή κρασί, και ήταν πολύ λιγότερο εύθραυστα από τα γυάλινα ή κεραμικά δοχεία.

Η ζήτηση για καλύτερες συσκευασίες αυξήθηκε ξαφνικά κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης, όταν το εμπόριο άνθισε.^ΤΤο 1900 ένας Γάλλος ονόματι Νίκολας Άπερτ εφηύρε τη κονσέρβα. Ήταν φτιαγμένη από γυαλί και όχι από μέταλλο αλλά ήταν ένα μεγάλο βήμα μπροστά στην ιστορία της συσκευασίας καθώς προστάτευε τα τρόφιμα από τις επιπτώσεις της έκθεσης στον αέρα.^ΤΤον 19ο αιώνα, ένας Αμερικανός ονόματι Ρόμπερτ Γκάιρ εφηύρε ένα χαρτονάκι. Το πλατύ κουτί μπορούσε να διπλωθεί για να γίνει ένα τετράγωνο δοχείο που ήταν ελαφρύ, φθηνό και εύκολο να συναρμολογηθεί.

Το 20^ΤΗ εφεύρεση του φινίλ αλουμινίου, η οποία ήρθε αργότερα, επέτρεψε την αποτελεσματική σφράγιση φαρμάκων και άλλων ευαίσθητων προϊόντων. Από τότε, ένας μεγάλος αριθμός τεχνικών καινοτομιών οδήγησε στη συνεχή βελτίωση της συσκευασίας, συνεπώς

Κατά την τελευταία δεκαετία, έχουν αναδυθεί αρκετές νέες ή βελτιωμένες τεχνολογίες συσκευασίας για την ικανοποίηση των αναγκών της αγοράς, ιδίως εκείνων που αφορούν τις ενεργές συσκευασίες, τις βιώσιμες συσκευασίες και τις έξυπνες συσκευασίες.